دكتر اسفنديار اسفندياري:
فرزند رستمخان رفعتالدوله در 12 اسفند ماه 1288 در شهر كرمان متولد شد و در 12 مرداد 1374 در تهران فوت كرد. دوران ابتدايي و دبيرستان را در مدرسه سنلويي در تهران به اتمام رسانيد و آنگاه براي تحصيلات عالي عازم فرانسه و در گرييون (Grignon) مشغول به تحصيل گرديد ولي بدليل مشكلاتي تحصيل ايشان در فرانسه ناتمام ماند و به ايران مراجعت كرد و بقيه تحصيلات خود را در ايران در مدرسه عالي فلاحت ادامه داد و در سال 1307 از آنجا فارغالتحصيل شد. پس از اتمام دوران نظام وظيفه (1307-1309) در سال 1309 بسمت معاون آقاي ژولينگوتيه (Julien Gauiter) كارشناس و استاد گياهشناسي در دانشكده كشاورزي كرج استخدام گرديد و در سال 1314 براي ادامه تحصيل به وين اعزام شد و در سال 1317 پس از دريافت مدرك دكتري مجددا به ايران بازگشت. از سال 1317 تا 1324 ضمن معاونت (تا سال 1320) پرفسور اروينگائوبا (E. Gauba) با سمت استاد گياهشناسي و بيماريهاي گياهي در دانشكده كشاورزي كرج به تدريس اشتغال داشته و بقيه خدمت دولتي خود را در وزارت كشاورزي گذراندند. دكتر اسفندياري در دوران خدمت خود در وزارت كشاورزي عهدهدار رياست اداره كل بررسيها (1325 تا 1329)، مديريت كل حفظنباتات (1334 تا 1338)، معاونت فني وزير (1338 تا 1343) و رياست موسسه بررسي آفات و بيماريهاي گياهي (1345 تا 1353) بوده و در سال 1353 به افتخار بازنشستگي از كارهاي اداري نائل آمد. دكتر اسفندياري پس از اتمام دوره نظام وظيفه (1309) تا ده روز قبل از فوت خود بطور مستمر بعنوان استاد و يا محقق گياهشناسي و قارچشناسي فعاليت پيگير داشت. ثمر اين تلاش علاوه بر شركت در تربيت و آموزش تعداد زيادي مهندس كشاورزي، نگارش 21 عنوان اثر علمي و تحقيقاتي ميباشد. وي طي سالهاي 1325 تا 1360 عضو هيئت تحريريه مجله آفات و بيماريهاي گياهي و طي سالهاي 1343 تا 1348 عضو هيئت تحريريه مجله بيماريهاي گياهي بود. دكتر اسفندياري اولين فرد ايراني است كه با مدرك تحصيلي دكتري بيماريشناسي گياهي و قارچشناسي تدريس كرده و تحقيقات اين دو رشته را آغاز نموده است، نتيجتا ميتوان او را بدرستي پدر علم بيماريشناسي گياهي و قارچشناسي ايران دانست و علاوه بر اين ايشان يكي از پيشكسوتان دانش گياهپزشكي در ايران بود. وي در سال 1324 فهرستي از قارچهاي جمعآوري شده در ايران را به زبان فارسي منتشر نمود كه اولين نوشته فارسي در زمينه قارچشناسي گياهي محسوب ميشود. ايشان همچنين فهرستهاي دوم، سوم و چهارم قارچهاي ايران را تا سال 1330 منتشر نمودند كه از بعد قارچشناس و بيماريهاي قارچي گياهان مجموعه ارزشمندي محسوب ميشود. مرحوم دكتر اسفندياري همچنين مقالات مرجع متعددي در زمينه بيماريهاي گياهي منتشر نمودهاند كه از آن جمله ميتوان به مقالات زنگهاي غلات در ايران، سياهكهاي غلات در ايران و بيماريهاي گياهان زراعي درختان ميوه نواحي سوبتروپيكي شمال ايران اشاره نمود. در سايه فعاليتهاي تحقيقاتي و علمي پيش گفته است كه دكتر اسفندياري را مراجع علمي و بينالمللي داخل و خارج بخوبي ميشناسند و براين اساس تعداد زيادي گياه عالي، قارچ و حشره توسط ديگر دانشمندان بنام ايشان نامگذاري شده است. افزون بر اين دكتر اسفندياري موفق به دريافت مدال لياقت در كشاورزي از كشور فرانسه (در سال 1958)، مدال افتخار و حمايل از اتريش (در سال 1962)، مدال لژيون دونور فرانسه از دست ژنرال دوگل (در سال 1963)، مدال خدمت با ستاره از كشور آلمان (در سال 1970) و تقديرنامه حسن انجام خدمت از وزارت كشاورزي ايران (15/1/1372) گرديده است. (يادش گرامي باد)
تعدادی از انتشارات دکتر اسفندیار اسفندیاری:
Petrak, F. und ESFANDIARI, E. 1941. Beiträge zur Kenntnis der iranischen Pilzflora. Ann. Mycol., 39: 204-228.
ESFANDIARI, E. 1946. Contribution a' l'etude de la mycoflore de I' Iran. Depart. Gen. Protect. Plant, Tehran, 34 pp. (in Farsi).
ESFANDIARI, E. 1946. Fusarium juruannum P. Henn. sur la cochenille rouge (Chrysomphalus dictyospermi Morg.) au nord de I' Iran. Entomologie Phytophath. appl., 1: 25-27 (in Farsi with French summary).
ESFANDIARI, E. 1946. Deuxième liste des fungi ramassés en Iran. Entomologie Phytophath. appl., 2: 10-16.
ESFANDIARI, E. 1947. Les phanérogammes parasites en Iran. Entomologie Phytopath. appl., 3: 28-39 (in Farsi with French summery).
ESFANDIARI, E. 1947. Les rouilles de céréales en Iran. Entomologie Phytopath. appl., 4: 67-76 (in Farsi with French summary).
ESFANDIARI, E. 1947. Les maladies des plantes cultivées et des arbres fruitiers des regions subtropicales du nord de l'Iran. Entomologie Phytopath. appl., 5: 1-21 (in Farsi with French summery).
ESFANDIARI, E. 1947. Beiträg zur iranischen Pilzflora. Sydowia, 1: 161-168.
ESFANDIARI, E. 1948. Les charbons des céréales en Iran. Entomologie Phytopath. appl., 6-7: 48-68 (in Farsi with French summery).
ESFANDIARI, E. 1948. Troixième liste des fungi ramassés en Iran. Entomologie Phytopath. appl., 8: 1-12.
ESFANDIARI, E. und Petrak, F. 1950. Pize aus Iran. Sydowia, 4: 11-38.
ESFANDIARI, E. 1951. Quatrième liste de fungi de l'Iran. Entomologie Phytopath. appl., 12-13: 1-26.
ESFANDIARI, E. 1951. Neue iranische Pilze. Sydowia, 5: 366-370.
